Εκπαιδευτική Εκδρομή στα Καννάβια

Την Τετάρτη 11 Νοεμβρίου 2009, το σχολείο μας πραγματοποίησε εκπαιδευτική εκδρομή στα Καννάβια. Η διαδρομή ήταν μαγευτική. Περάσαμε έξω από τον Άγιο Γεώργιο του Καυκάλου και αφού αφήσαμε στα αριστερά μας το Δασικό Σταθμό της Καπουράς, ανηφορίσαμε προς τα Καννάβια, όπου μας περίμεναν ο κοινοτάρχης του χωριού κ. Ξενάκης Ξενοφώντος και ο Δασικός Λειτουργός υπεύθυνος του σταθμού της Καπουράς κ. Ανδρέας Πεττεμερίδης. Αφού μας καλωσόρισαν μπήκαν μπροστά με το αυτοκίνητό τους και άρχισε η ξενάγησή μας.

Πρώτος προορισμός μας ήταν τα λημέρια της Ε.Ο.Κ.Α. στα Σπήλια. Ανηφορίσαμε από το δρόμο που οδηγεί στην κατασκήνωση της Σ.Ε.Κ. , περάσαμε από την Αγ. Ειρήνη και ανεβήκαμε όλες τις απότομες και στενές στροφές και τέλος κατηφορίσαμε στα Σπήλια, παίρνοντας το δρόμο που οδηγεί στα λημέρια του Διγενή.
Μπήκαμε στο χωματόδρομο που ανηφόριζε προς τα λημέρια. Τα λεωφορεία πήγαιναν σιγά και προσεκτικά, παρόλο που ο δρόμος ήταν πολύ καθαρός και ξυσμένος από τα μηχανήματα που διέθεσε το Δασονομείο την προηγούμενη μέρα, κατόπιν δικής μας παράκλησης- γι' αυτό ευχαριστούμε θερμά τον κ. Αδρέα Πεττεμερίδη, που μας βοήθησε ώστε να καθαριστεί ο δρόμος και να φτάσουμε με ασφάλεια στον προορισμό μας. Μετά από μια μικρή περιπέτεια-μερικά παιδιά ζαλίστηκαν από την ανάβαση, άλλα φοβήθηκαν, φτάσαμε τελικά στο εθνικό μας προσκύνημα, στα λημέρια του αρχηγού της Ε.Ο.Κ.Α. του θρυλικού Διγενή.
Ο κ. Αδρέας Πεττεμερίδης μίλησε στα παιδιά στον οργανωμένο χώρο και ιστόρησε στα παιδιά τη μεγάλη μάχη που διεξήχθη στο χώρο κατά τον αγώνα της ΕΟΚΑ, όταν τα λημέρια περικυκλώθηκαν από τους Άγγλους, μετά από προδοσία. Εξύμνησε την εξυπνάδα αλλά και την στρατιωτική εκπαίδευση του Αυξεντίου, χάρη στους έξυπνους ελιγμούς του και την πανουργία του, προκάλεσε πραγματική πανωλεθρία στους Άγγλους αναγκάζοντάς τους να αλληλοπυροβολούνται νομίζοντας ότι πυροβολούσαν κατά της ΕΟΚΑ. Ο Αυξεντίου κατάφερε τελικά να γλυστρίσει ανάμεσά τους βοηθούμενος και από την ομίχλη που επικρατούσε στην περιοχή και να φτάσει πληγωμένος στα Καννάβια, όπου και φιλοξενήθηκε από τον ιερέα της κοινότητας στην εκκλησία της Παναγίας, για τρεις μέρες. Οι υπόλοιποι της ΕΟΚΑ, μαζί με τον αρχηγό Διγενή διέφυγαν προς την Κακοπετριά, χωρίς απώλειες.

Τα παιδιά χωρίστηκαν σε δύο ομάδες και με τη σειρά κατέβηκαν, παίρνοντας το μικρό μονοπάτι, στο αρχηγείο της ΕΟΚΑ, στο κρησφύγετο του Διγενή. Μερικά παιδιά τόλμησαν και μπήκαν μέσα. Δεν ήταν ψηλότερο από το ύψος ενός παιδιού της Α΄ τάξης. Μόλις και χωρούσε 6 άτομα καθισμένα. Ιερή συγκίνηση μας περιέλουσε, λογιζόμενοι τις θυσίες που έκαμαν τα παλληκάρια της ΕΟΚΑ, δίνοντας ακόμα και τη ζωή τους στο βωμό της λευτεριάς.
Η ώρα του κεραστικού, όμως έφτασε. Ο κοινοτάρχης Κανναβιών, ο κ. Ξενάκης, άνοιξε το πίσω μέρος του αυτοκινήτου του, που ήταν γεμάτο με άφθονα και όλων των ειδών κεραστικά-λουκανικόπιττες, κρουασάν, τυρόπιττες, διάφορα κέικ- καθώς και χυμούς και κέρασε όλα τα παιδιά. Τα παιδιά έφαγαν με πολύ όρεξη τα ωραία εδέσματα- γι' αυτό υπερευχαριστούμε τον κ. Ξενάκη που όχι μόνο μπήκε στον κόπο να μας συνοδέψει και να κεράσει τα παιδιά αλλά και ανέλαβε να πληρώσει το αγώγι των λεωφορείων.

Άρχισε η κατάβαση από τον ίδιο δρόμο και μετά από μισή ώρα φτάσαμε στην Αγ. Ειρήνη. Σταθμεύσαμε κάπου κοντά στην πλατεία του χωριού και ανηφορίσαμε με τα πόδια παίρνοντας το δρόμο που οδηγούσε στο αρχαίο εκκλησάκι του Σταυρού. Στόχος μας, να δούμε και να ενημερωθούμε  από τον ιερέα της κοινότητας Κανναβιών πατέρα Γεώργιο, για τις περίφημες τοιχογραφίες που ήταν κοσμημένος ο μικρός ναός.
Φτάσαμε. Μπήκαμε στο εκκλησάκι. Ο πατήρ Γεώργιος, στάθηκε στην Ωραία Πύλη του ιερού και μας ενημέρωσε για τις πιο σημαντικές τοιχογραφίες του ναού.

Στον κυρίως ναό υπήρχαν δύο εντυπωσιακές τοιχογραφίες: Ο Αρχάγγελος Μιχαήλ και Γαβριήλ να κρατούν στα χέρια τους το Χριστό και η γέννηση του Χριστού.

Μέσα στο ιερό ψηλά ήταν ζωγραφισμένος ο Παντοκράτορας και πάνω ο Θεός Πατέρας και το Άγιο Πνεύμα, δηλ. η παρουσία της Αγίας Τριάδας. Μας έκαμε ιδιαίτερη εντύπωση η αποτύπωση του Θεού Πατέρα ως ενός σεβάσμιου γέροντα με άσπρα μαλλιά.

Μετά κατηφορίσαμε προς τα λεωφορεία, μαζί με τον πατέρα Γεώργιο, τον κ. Ξενάκη και τον κ. Ανδρέα. Είμαστε πολύ κουρασμένοι, αλλά κι αργοπορημένοι, γι' αυτό κι αφήσαμε το τελευταίο μέρος της επίσκεψης μας που ήταν το μνημείο των ηρώων της κοινότητας Κανναβιών Χαράλαμπου Πεττεμερίδη και Ανδρέα Πατσαλίδη. Εξάλλου το είχαμε επισκεφτεί προηγουμένως-στις 4 Οκτωβρίου-όταν παραβρέθηκε η χορωδία του σχολείου μας στο εθνικό μνημόσυνο των ηρώων της κοινότητας Κανναβιών.
Τα λεωφορεία στάθμευσαν στην πλατεία του χωριού, κατεβήκαμε από τα λεωφορεία και διασχίσαμε τον κεντρικό δρόμο των Κανναβιών για να πάμε στο κέντρο του Αυξέντη, όπου κλείσαμε για φαγητό. Μαζί μας στο τραπέζι φιλοξενήσαμε τον κοινοτάρχη κ. Ξενάκη, τον παπα-Γιώργη και τον κ. Ανδρέα Πεττεμερίδη, ως ελάχιστη οφειλή μας για την εξαίρετη φιλοξενία και ξενάγηση που είχαμε απ' αυτούς.
Αφού έφαγαν τα παιδιά κι εμείς, αποχαιρετήσαμε τους παράγοντες της κοινότητας, επιβιβαστήκαμε στα λεωφορεία κι αναχωρήσαμε από την κοινότητα Κανναβιών.
Φτάσαμε στο σχολείο η ώρα 1:30 μ.μ. Ήταν μια μοναδική μέρα που θα μείνει ανεξίτηλη στη μνήμη μας. Άξιζε τη μικρή ταλαιπωρία και την κούραση που είχαμε.